1 Współpracując zaś z Nim napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej.
2 Mówi bowiem [Pismo]: W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.
3 Nie dając nikomu sposobności do zgorszenia, aby nie wyszydzono <naszej> posługi,
4 okazujemy się sługami Boga przez wszystko: przez wielką cierpliwość, wśród utrapień, przeciwności i ucisków,
5 w chłostach , więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, nocnych czuwaniach i w postach,
6 przez czystość i umiejętność, przez wielkoduszność i łagodność, przez [objawy] Ducha Świętego i miłość nieobłudną,
7 przez głoszenie prawdy i moc Bożą, przez oręż sprawiedliwości zaczepny i obronny,
8 wśród czci i pohańbienia, przez dobrą sławę i zniesławienie. Uchodzący za oszustów, a przecież prawdomówni, niby nieznani, a przecież dobrze znani,
9 niby umierający, a oto żyjemy, jakby karceni, lecz nie uśmiercani,
10 jakby smutni, lecz zawsze radośni, jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu, jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko.
Ostrzeżenia i wnioski
11 Usta nasze otwarły się do was, Koryntianie, rozszerzyło się nasze serce.
12 Nie brak wam miejsca w moim sercu, lecz w waszych sercach jest ciasno.
13 Odpłacając się nam w ten sam sposób, otwórzcie się i wy: jak do swoich dzieci mówię.
14 Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością?
15 Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?
16 Co wreszcie łączy świątynię Boga z bożkami? Bo my jesteśmy świątynią Boga żywego – według tego, co mówi Bóg: Zamieszkam z nimi i będę chodził wśród nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
17 Przeto wyjdźcie spośród nich i odłączcie się od nich, mówi Pan, i nie tykajcie tego, co nieczyste, a Ja was przyjmę
18 i będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami – mówi Pan wszechmogący.