PIERWSZE SPORY Z PRZYWÓDCAMI LUDU

Rozdział 2

Uzdrowienie paralityka

Mt 9,1-8; Łk 5,17-26

¹ Gdy po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu.

² Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę.

Mk 3,20

³ Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech.

⁴ Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk.

Mt 8,10+

⁵ Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy.

⁶ A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich:

⁷ Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?

⁸ Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: Czemu nurtują te myśli w waszych sercach?

⁹ Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź?

¹⁰ Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka:

¹¹ Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!

¹² On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego.

Mt 9,33

Powołanie Lewiego

Mt 9,9; Łk 5,27-28

¹³ Potem wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał.

¹⁴ A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim.

¹⁵ Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim.

Mt 9,10-13; Łk 5,29-32

¹⁶ Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?

¹⁷ Jezus usłyszał to i rzekł do nich: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.

Sprawa postów

Mt 9,14-17; Łk 5,33-39

¹⁸ Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Niego i pytali: Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?

¹⁹ Jezus im odpowiedział: Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego majką u siebie.

²⁰ Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.

²¹ Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze [część] ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie.

²² Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino [należy wlewać] do nowych bukłaków.

Łuskanie kłosów w szabat

Mt 12,1-8; Łk 6,1-5

²³ Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy.

²⁴ Na to faryzeusze rzekli do Niego: Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?

²⁵ On im odpowiedział: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze?

1Sm 21,2-7

²⁶ Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom.

Wj 25,23+

²⁷ I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.

²⁸ Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.