2 i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu.
Przeciw nadużyciom pogańskim
3 O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym,
4 ani o tym, co haniebne, ani o niedorzecznym gadaniu lub nieprzyzwoitych żartach, bo to wszystko jest niestosowne. Raczej winno być wdzięczne usposobienie.
1Kor 6,9-10+; Hbr 13,4-5; Kol 3,5; Mt 6,24; Kol 2,4; Kol 2,8
5 O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec – to jest bałwochwalca – nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga.
6 Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.
Ef 4,18; J 8,12+; Kol 1,12-13; 2Kor 4,6; 2Kor 6,14; 1Tes 5,4-8
Strzec nowej światłości!
8 Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!
9 Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.
11 I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!
12 O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.
13 Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.
14 Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.
Złe i dobre upojenie
15 Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.
17 Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.
18 A nie upijajcie się winem, bo to jest [przyczyną] rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem,
19 przemawiając do siebie wzajemnie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach.
20 Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa!
Zasady życia domowego - wielki wzór dla mężów i żon
23 bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus – Głową Kościoła: On – Zbawca Ciała.
24 Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom – we wszystkim.
25 Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie,
Kol 3,19; 1P 3,7; Ef 5,2; Tt 2,14; Tt 3,5-7; Rz 6,4+; Ez 16,9; Kol 1,22; 2Kor 11,2; Ap 19,7-8; Ap 21,2; Ap 21,9-11
26 aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo,
27 aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany.
28 Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje.
29 Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz [każdy] je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus – Kościół,
31 Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem.
32 Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła.
33 W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego! A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego męża!