Życie narodowe z dala od Boga
1 Róg do ust przyłóż jak stróż w domu Pańskim! Złamali bowiem moje przymierze i zbuntowali się przeciw memu Prawu.
3 Izrael odrzucił to, co jest dobre, więc nieprzyjaciel będzie go ścigał.
4 Oni ustanawiali sobie królów, ale beze Mnie. Książąt mianowali – też bez mojej wiedzy. Czynili posągi ze srebra swego i złota – na własną zagładę.
5 Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój się przeciw niemu zapala; jak długo jeszcze nie będą mogli być uniewinnieni
6 synowie Izraela? Wykonał go rzemieślnik, lecz nie jest on bogiem; w kawałki się rozleci cielec samaryjski.
7 Oni wiatr sieją, zbierać będą burzę. Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki, jeśliby nawet dało, zabierze ją obcy.
8 Izrael został pochłonięty; teraz on wśród narodów – jest jak sprzęt bez wartości.
9 Pobiegli do Asyrii jak osioł dziki, samotny: Efraim kupił sobie sprzymierzeńców.
10 Niech sobie kupują między narodami, lecz ich rozproszę i wkrótce przestaną namaszczać królów i książąt.
Przeciw kultowi tylko zewnętrznemu
11 Wiele ołtarzy Efraim zbudował, ale mu służą jedynie do grzechu.
12 Wypisałem im moje liczne prawa, lecz je przyjęli jako coś obcego.
13 Lubią ofiary krwawe i chętnie je składają, lubią też mięso, które wówczas jedzą, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzę ich za grzechy – niech wrócą znów do Egiptu!
Oz 6,6; Am 5,22 Oz 9,9 Oz 9,3; Oz 11,5; Pwt 28,68+; Pwt 32,15; Pwt 32,18+
Przepych skazany na zagładę
14 Zapomniał Izrael o swym Stworzycielu i pobudował pałace; twierdz warownych wiele wzniósł Juda – lecz ześlę ogień na jego miasta i pochłonie wszystkie ich zamki.