DOWÓD BIBLIJNY NA USPRAWIEDLIWIENIE PRZEZ WIARĘ

Rozdział 4

Wzorem Abrahama

Ga 3,6-9; Jk 2,20-24; Jk 2,14+; Rdz 12,1+; Rdz 15,6+

¹ Zapytajmy więc, co <zyskał> Abraham, przodek nasz według ciała

² Jeżeli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma powód do chlubienia się, ale nie przed Bogiem.

Rz 3,27+

³ Bo cóż mówi Pismo? Uwierzył Abraham Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.

Rdz 15,6; Ga 3,6; Jk 2,23

⁴ Otóż temu, który pracuje, poczytuje się zapłatę nie tytułem łaski, lecz należności.

⁵ Temu jednak, który nie wykonuje pracy, a wierzy w Tego, co usprawiedliwia grzesznika, wiarę jego poczytuje się za tytuł do usprawiedliwienia,

⁶ zgodnie z pochwałą, jaką Dawid wypowiada o człowieku, którego Bóg usprawiedliwia niezależnie od uczynków:

⁷ Błogosławieni ci, których nieprawości zostały odpuszczone i których grzechy zostały zakryte.

Ps 32,1-2

⁸ Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczyta grzechu.

Usprawiedliwienie przed obrzezaniem

⁹ Przeto czy błogosławieństwo to dotyczy obrzezanych, czy też i nieobrzezanych? Czytamy przecież, że Abrahamowi została poczytana wiara za sprawiedliwość.

¹⁰ W jakich okolicznościach została poczytana: czy był obrzezany, czy przed obrzezaniem? Otóż nie po obrzezaniu, ale gdy był nieobrzezany.

¹¹ I otrzymał znak obrzezania jako pieczęć usprawiedliwienia osiągniętego z wiary posiadanej wtedy, gdy jeszcze nie był obrzezany. I tak stał się ojcem wszystkich tych, którzy nie mając obrzezania, wierzą, by i im poczytano to za tytuł do usprawiedliwienia,

Rdz 17,11+ Ga 3,7

¹² a także ojcem tych obrzezanych, którzy nie tylko na obrzezaniu się opierają, ale nadto kroczą śladami tej wiary, jaką ojciec nasz Abraham posiadał przed obrzezaniem.

Usprawiedliwienie niezależne od Prawa

¹³ Albowiem nie od [wypełnienia] Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od usprawiedliwienia z wiary.

Ga 3,16-18; Rdz 12,7+

¹⁴ Jeżeli bowiem dziedzicami stają się ci, którzy się opierają na Prawie, to wiara straciła znaczenie, a obietnica pozostała bez skutku.

¹⁵ Prawo bowiem pociąga za sobą karzący gniew. Gdzie zaś nie ma Prawa, tam nie ma i przestępstwa.

Ga 3,10; Rz 5,13; Rz 7,7+

¹⁶ I stąd to [dziedzictwo] zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała nienaruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które ma wiarę Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich –

¹⁷ jak jest napisane: Uczyniłem cię ojcem wielu narodów – przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i to, co nie istnieje, powołuje do istnienia.

Rdz 17,5 Pwt 32,39+; Hbr 11,19; Iz 48,13

Wzór wiary chrześcijan

¹⁸ On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: takie będzie twoje potomstwo.

¹⁹ I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest już obumarłe – miał już prawie sto lat – i że obumarłe jest łono Sary.

Rdz 15,5; Rdz 17,1; Rdz 17,17

²⁰ I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu

Hbr 11,1n; Mk 9,23

²¹ i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał.

Jr 32,17; Łk 1,37

²² Dlatego też poczytano mu to za sprawiedliwość.

²³ A to, że poczytano mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego,

1Kor 10,6+; 1P 1,21

²⁴ ale i ze względu na nas , jako że będzie poczytane i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego.

Rz 1,4+; Iz 53,6

²⁵ On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.