Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16


Rozdział 10

1 Bracia, z całego serca pragnę ich zbawienia i modlę się za nimi do Boga.

2 Bo muszę im wydać świadectwo, że pałają żarliwością ku Bogu, nie opartą jednak na pełnym zrozumieniu.

Prz 19,2; Flp 3,9

3 Albowiem nie chcąc uznać, że usprawiedliwienie pochodzi od Boga, i uporczywie trzymając się własnej drogi usprawiedliwienia, nie poddali się usprawiedliwieniu pochodzącemu od Boga.

4 A przecież kresem Prawa jest Chrystus, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy.

Ga 3,24; Rz 9,30-31+

Sprawiedliwość z Prawa a sprawiedliwość z wiary

Rz 3,21; Rz 4

5 Albowiem o sprawiedliwości, jaką daje Prawo, pisze Mojżesz: Kto je wypełnił, osiągnie przez nie życie.

Kpł 18,5+; Ga 3,12+

6 Sprawiedliwość zaś osiągana przez wiarę tak powiada: Nie mów w sercu swoim: Któż zdoła wstąpić do nieba? – oczywiście po to, by Chrystusa stamtąd sprowadzić na ziemię, albo: Któż zstąpi do Otchłani? –

Pwt 9,4; Pwt 30,12n Ps 107,26; 1P 3,19+

7 oczywiście po to, by Chrystusa wyprowadzić spośród umarłych.

8 Ale cóż mówi: Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim. Ale jest to słowo wiary, którą głosimy.

Pwt 30,14; Syr 21,26 Dz 2,36+; 1Kor 12,3

9 Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie.

Rz 1,4+

10 Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia.

11 Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony.

Iz 28,16; Rz 9,33

12 Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają.

Rz 1,16; Rz 3,32-33

13 Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.

Jl 3,5; Dz 2,21+

Żydzi odrzucili usprawiedliwienie z wiary

14 Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił?

Hbr 11,6 Dz 8,31

15 Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę!

Iz 52,7

16 Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?

Rz 1,5+ Iz 53,1

17 Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa.

18 Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa.

Ps 19,5

19 Pytam dalej: czyż Izrael nie zrozumiał? Mojżesz mówi: Wzbudzę w was zawiść do tego, który nie jest ludem, wzniecę w was gniew do ludu nierozumnego.

Pwt 32,21; Rz 11,11

20 Izajasz zaś odważa się powiedzieć: Dałem się znaleźć tym, którzy mnie szukali, objawiłem się tym, którzy o Mnie nie pytali.

Iz 65,1; Rz 9,30

21 A do Izraela mówi: Cały dzień wyciągałem ręce do ludu nieposłusznego i opornego.

Iz 65,2



Powrót do góry