 |
|
Rozdziały:
1, 2, 3, 4 |
|
|
|
NA WZÓR APOSTOŁA KU PRAWDZIWEJ DOSKONAŁOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ |
|
Rozdział 3 |
|
Przeciw nawrotom do judaizmu |
|
1 W końcu, bracia moi, radujcie się w Panu! Pisanie do was o tym samym nie jest dla mnie uciążliwe, a dla was jest środkiem niezawodnym. |
2Kor 13,11;
Flp 1,4+
|
2 Strzeżcie się psów, strzeżcie się złych pracowników, strzeżcie się okaleczeńców! |
|
3 My bowiem jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym – my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele. |
Kol 2,11;
Rz 2,25-29;
Jr 4,4+;
Flp 2,17+
Rz 7,5+
|
Chrystus najwyższą wartością |
|
4 Chociaż ja także i w ciele mogę pokładać ufność. Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele, to ja tym bardziej: |
2Kor 11,21+
|
5 obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa – faryzeusz, |
Rdz 17,10+
Mt 3,7+
|
6 co do gorliwości – prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości legalnej – stałem się bez zarzutu. |
Dz 8,1;
Dz 8,3+
|
7 Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. |
|
8 I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa |
Rz 10,3
|
9 i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze – |
Rz 1,16+;
Ga 2,16
|
10 przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, |
Rz 1,4+;
Rz 6,4+;
Rz 8,11+;
Rz 8,17
|
11 dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. |
|
12 Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. |
Flp 2,16;
Ga 5,7+
|
W nieustannym dążeniu ku doskonałości |
|
13 Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, |
Łk 9,62;
1Kor 9,25+
|
14 pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie. |
|
15 Wszyscy więc my, doskonali, tak to odczuwajmy: a jeśli odczuwacie coś inaczej, i to Bóg wam objawi. |
|
16 W każdym razie: dokąd doszliśmy, w tę samą stronę zgodnie postępujmy! |
|
Ponowna przestroga |
|
17 Bądźcie, bracia, wszyscy razem moimi naśladowcami i wpatrujcie się w tych, którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. |
2Tes 3,7+
|
18 Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. |
Rz 16,18
|
19 Ich losem – zagłada, ich bogiem – brzuch, a chwała – w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne. |
|
20 Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, |
Hbr 11,13-16;
Dz 3,20-21;
Kol 3,1-4;
1Tm 1,1+
|
21 który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować. |
1Kor 15,47-49;
Rz 8,23
1Kor 15,23-28
|