Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28



Rozdział 3

Uzdrowienie chromego

Dz 14,8-10

1 Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej,

Łk 8,51+

2 wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Kładziono go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wstępujących do świątyni, prosił o jałmużnę.

3 Ten zobaczywszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.

4 Lecz Piotr wraz z Janem przypatrzywszy się mu powiedział:

Dz 2,14+

5 Spójrz na nas. A on patrzył na nich oczekując od nich jałmużny.

6 Nie mam srebra ani złota – powiedział Piotr – ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!

Dz 3,16+; Mt 2,23+

7 I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach.

Dz 9,41; Mt 8,15+ Iz 35,6; Łk 7,22p

8 Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga.

Dz 2,47+

9 A cały lud zobaczył go chodzącego i chwalącego Boga.

10 I rozpoznawali w nim tego człowieka, który siadał przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co go spotkało.

Łk 1,12+

11 A gdy on trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym.

Dz 2,22+ J 10,23; Dz 5,12

Druga mowa św. Piotra

12 Na ten widok Piotr przemówił do ludu: Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi?

13 Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić.

Wj 3,6; Wj 3,15; Iz 52,13 Dz 2,23+

14 Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy.

Łk 23,22+; Łk 23,2; Łk 23,5; Łk 23,19;

15 Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.

Łk 23,25 Dz 2,23+ Dz 1,8+

16 I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, imię to przywróciło siły. Wiara [wzbudzona] przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie.

17 Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi.

Dz 13,27; 1Tm 1,13; 1Kor 2,8; Łk 18,31; Mt 3,2+; Dz 2,38+

18 A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał.

19 Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone,

20 aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa,

2P 3,11-13

21 którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.

Ml 3,23-24; Mt 17,11

22 Powiedział przecież Mojżesz: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie.

Pwt 18,15; Pwt 18,19; Dz 7,37; Mt 16,14+; J 1,21+; Mt 17,5p; Kpł 23,29

23 A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu.

24 Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców.

25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi.

Rz 9,4 Rdz 12,3+; Rdz 22,18; Ga 3,8-29; Dz 2,39+

26 Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów.



Powrót do góry