PROLOG

Rozdział 1

Dzień Wniebowstąpienia

¹ Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku

Łk 1,1-4; Dz 1,22; Łk 24,49; Mt 28,19-20; Łk 24,51; 1Tm 3,16

² aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba.

³ Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.

Dz 10,40-41; Dz 13,31; Mt 28,10

⁴ A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: Słyszeliście o niej ode Mnie – [mówił] –

Łk 24,42-43 Łk 24,49; Dz 2,33+; Ga 3,14; Ef 1,13

⁵ Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzeczeni Duchem Świętym.

Dz 11,16; Łk 3,16p

⁶ Zapytywali Go zebrani: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?

⁷ Odpowiedział im: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą,

Dn 2,21; Mt 24,36p; 1Tes 5,1-2

⁸ ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.

Iz 32,15 Łk 24,47-48; Mt 28,19

⁹ Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu.

Łk 24,50-51; Mk 16,19; J 20,17+; Rz 10,6; Ef 4,8-10; 1P 3,22; 2Krl 2,11

¹⁰ Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach.

¹¹ I rzekli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.

Łk 24,4 Dz 3,20; Za 14,4

DZIEJE KOŚCIOŁA W JEROZOLIMIE

Pierwotny jego stan

¹² Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej.

¹³ Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba.

Łk 6,14-16p

¹⁴ Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.

Dz 2,42; Dz 2,46; Dz 6,4; Rz 12,12 Łk 23,49

Uzupełnienie grona Dwunastu

¹⁵ Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił:

¹⁶ Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa,

Dz 1,20 Łk 22,47

¹⁷ bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu.

¹⁸ Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności.

Mt 27,3-10 Mdr 4,19

¹⁹ Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi.

²⁰ Napisano bowiem w Księdze Psalmów: Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka! A urząd jego niech inny obejmie!

Ps 69,26 Ps 109,8

²¹ Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami,

²² począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.

Dz 1,8+

²³ Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja.

²⁴ I tak się pomodlili: Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś,

Dz 13,9+ Dz 15,8; Łk 16,15; Jr 11,20+; Ap 2,23

²⁵ by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą.

²⁶ I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.

Wj 33,7+; 1Sm 14,41+