Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28



TAK ZWANY SOBÓR JEROZOLIMSKI


Rozdział 15

Spory o zachowanie Prawa

Ga 2,11-14

1 Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni.

Dz 15,5; Dz 15,24 Rdz 17,10+

2 Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych.

Ga 2,1-2

3 Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.

Dz 20,38; Dz 21,5

4 Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez Kościół, Apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał.

Dz 14,27+

5 Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego.

Ga 2,1-9 Dz 2,14+

6 Zebrali się więc Apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.

Mowa św. Piotra

7 Po długiej wymianie zdań przemówił do nich Piotr: Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli.

8 Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam.

Dz 10,1-11,18+ Dz 1,24 Dz 10,44-47;

9 Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.

Dz 11,15-17 Dz 11,12+; Dz 10,34+

10 Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać.

Ga 5,1; Mt 23,4

11 Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni.

Ga 3,10-12; Rz 7

12 Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.

Dz 14,27

Mowa św. Jakuba

13 A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: Posłuchajcie mnie, bracia!

Dz 12,17+

14 Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan.

Dz 18,10; Rz 9,26; Dz 13,47; Rz 15,9-12;

15 Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano:

Rz 16,26

16 Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i wzniosę go,

Am 9,11-12

17 aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje – mówi Pan, który to sprawia.

18 To są [Jego] odwieczne wyroki.

19 Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga,

Dz 3,19+

20 lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi.

21 Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach.

Dz 13,27

Dekret Apostołów

22 Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem.

23 Posłali przez nich pismo tej treści: Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji.

Ga 2,12; Dz 15,1

24 Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach,

25 postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem,

26 którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie.

27 Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo.

Dz 5,32; Dz 1,8+

28 Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne.

29 Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!

30 Wysłannicy przybyli więc do Antiochii i zwoławszy lud, oddali list.

Dz 11,27

31 Gdy go przeczytano, ucieszyli się z jego pocieszającej treści.

32 Juda i Sylas, którzy byli również prorokami, w częstych przemówieniach zachęcali i umacniali braci.

33 Po upływie pewnego czasu wyprawili ich bracia z pozdrowieniami pokoju od braci do tych, którzy ich wysłali.

34 Ale Sylas postanowił tam pozostać; Juda zatem sam wrócił do Jerozolimy.

35 A Paweł i Barnaba przebywali w Antiochii, nauczali i razem z wielu innymi głosili słowo Pańskie.

Dz 14,28; Dz 2,42+; Dz 5,42+


DZIAŁALNOŚĆ ŚW. PAWŁA


DRUGA WYPRAWA MISYJNA

Spór o Marka

36 Po pewnym czasie powiedział Paweł do Barnaby: Wróćmy już i zobaczmy, jak się mają bracia we wszystkich miastach, w których głosiliśmy słowo Pańskie.

37 Barnaba chciał również zabrać Jana, zwanego Markiem;

38 ale Paweł prosił, aby nie zabierał z sobą tego, który odszedł od nich w Pamfilii i nie brał udziału w ich pracy.

Dz 12,12+ Dz 13,13

39 Doszło do ostrego starcia, tak że się rozdzielili: Barnaba zabrał Marka i popłynął na Cypr,

40 a Paweł dobrał sobie za towarzysza Sylasa i wyszedł, polecony przez braci łasce Pana.

Dz 15,22+; Dz 13,3

41 Przechodził przez Syrię i Cylicję umacniając miejscowe Kościoły.

Dz 14,22+



Powrót do góry