![]() |
|
Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24 |
|
|
|
MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA |
|
| |
Spisek przeciw Jezusowi i zdrada Judasza |
|
| |
2 Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Go zabić, gdyż bali się ludu. |
|
3 Wtedy szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, który był jednym z Dwunastu. |
|
4 Poszedł więc i umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży, jak ma im Go wydać. |
|
| |
6 On zgodził się i szukał sposobności, żeby im Go wydać bez wiedzy tłumu. |
|
Przygotowanie Paschy |
|
7 Tak nadszedł dzień Przaśników, w którym należało ofiarować Paschę. |
|
8 Jezus posłał Piotra i Jana z poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam Paschę, byśmy mogli ją spożyć. |
|
| |
10 Odpowiedział im: Oto gdy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, |
|
11 i powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? |
|
| |
13 Oni poszli, znaleźli tak, jak im powiedział, i przygotowali Paschę. |
|
Ostatnia Pascha |
|
14 A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. |
|
15 Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. |
|
16 Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym. |
|
17 Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: Weźcie go i podzielcie między siebie; |
|
18 albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże. |
|
Ustanowienie Eucharystii |
|
19 Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! |
|
20 Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. |
|
Zapowiedź zdrady |
|
| |
22 Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany. |
|
23 A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, kto by mógł spośród nich to uczynić. |
|
Spór o pierwszeństwo |
|
24 Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy. |
|
25 Lecz On rzekł do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. |
|
26 Wy zaś nie tak [macie postępować]. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa! |
|
27 Któż bowiem jest większy? Czy ten, kto siedzi za stołem, czy ten, kto służy? Czyż nie ten, kto siedzi za stołem? Otóż Ja jestem pośród was jak ten, kto służy. |
|
29 Dlatego i Ja przekazuję wam królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: |
|
30 abyście w królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. |
|
Obietnica dana Piotrowi i zapowiedź jego upadku |
|
31 Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę; |
|
32 ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci. |
|
33 On zaś rzekł: Panie, z Tobą gotów jestem iść nawet do więzienia i na śmierć. |
Mt 16,19+; J 21,15-17; Dz 21,13; 2Sm 15,20-21; Mt 26,31-35; Mk 14,27-31; J 13,36-38 |
34 Lecz Jezus odrzekł: Powiadam ci, Piotrze, nie zapieje dziś kogut, a ty trzy razy wyprzesz się tego, że Mnie znasz. |
|
Chwila walki |
|
35 I rzekł do nich: Czy brak wam było czego, kiedy was posyłałem bez trzosa, bez torby i bez sandałów? Oni odpowiedzieli: Niczego. |
|
36 Lecz teraz – mówił dalej – kto ma trzos, niech go weźmie; tak samo torbę; a kto nie ma, niech sprzeda swój płaszcz i kupi miecz! |
|
37 Albowiem powiadam wam: to, co jest napisane, musi się spełnić na Mnie: Zaliczony został do złoczyńców. To bowiem, co się do Mnie odnosi, dochodzi kresu. |
|
38 Oni rzekli: Panie, tu są dwa miecze. Odpowiedział im: Wystarczy. |
|
JEZUS W OGRÓJCU |
|
Modlitwa i trwoga konania |
|
39 Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. |
|
40 Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. |
|
41 A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się |
|
42 tymi słowami: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie! |
|
| |
44 Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię. |
|
45 Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. |
|
46 Rzekł do nich: Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. |
|
Pojmanie Jezusa |
|
47 Gdy On jeszcze mówił, oto zjawił się tłum. A jeden z Dwunastu, imieniem Judasz, szedł na ich czele i zbliżył się do Jezusa, aby Go pocałować. |
|
48 Jezus mu rzekł: Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego? |
|
49 Towarzysze Jezusa widząc, na co się zanosi, zapytali: Panie, czy mamy uderzyć mieczem? |
|
50 I któryś z nich uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. |
|
51 Lecz Jezus odpowiedział: Przestańcie, dosyć! I dotknąwszy ucha, uzdrowił go. |
|
52 Do arcykapłanów zaś, dówódcy straży świątynnej i starszych, którzy wyszli przeciw Niemu, Jezus rzekł: Wyszliście z mieczami i kijami jak na zbójcę? |
|
53 Gdy codziennie bywałem u was w świątyni, nie podnieśliście rąk na Mnie, lecz to jest wasza godzina i panowanie ciemności. |
|
JEZUS PRZED SWOIMI SĘDZIAMI |
|
Zaparcie się Piotra |
|
54 Schwycili Go więc, poprowadzili i zawiedli do domu najwyższego kapłana. A Piotr szedł z daleka. |
|
55 Gdy rozniecili ogień na środku dziedzińca i zasiedli wkoło, Piotr usiadł także między nimi. |
|
56 A jakaś służąca, zobaczywszy go siedzącego przy ogniu, przyjrzała mu się uważnie i rzekła: I ten był razem z Nim. |
|
| |
58 Po chwili zobaczył go ktoś inny i rzekł: I ty jesteś jednym z nich. Piotr odrzekł: Człowieku, nie jestem. |
|
59 Po upływie prawie godziny jeszcze ktoś inny począł zawzięcie twierdzić: Na pewno i ten był razem z Nim; jest przecież Galilejczykiem. |
|
60 Piotr zaś rzekł: Człowieku, nie wiem, co mówisz. I w tej chwili, gdy on jeszcze mówił, kogut zapiał. |
|
61 A Pan obrócił się i spojrzał na Piotra. Wspomniał Piotr na słowo Pana, jak mu powiedział: Dziś, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. |
|
| |
Jezus wyszydzony |
63 Tymczasem ludzie, którzy pilnowali Jezusa, naigrawali się z Niego i bili Go. |
|
| |
| |
Wobec Wysokiej Rady |
66 Skoro dzień nastał, zebrała się starszyzna ludu, arcykapłani i uczeni w Piśmie i kazali przyprowadzić Go przed swoją Radę. |
67 Rzekli: Jeśli Ty jesteś Mesjasz, powiedz nam! On im odrzekł: Jeśli wam powiem, nie uwierzycie Mi, |
|
| |
69 Lecz odtąd Syn Człowieczy siedzieć będzie po prawej stronie Wszechmocy Bożej. |
|
70 Zawołali wszyscy: Więc Ty jesteś Synem Bożym? Odpowiedział im: Tak. Jestem Nim. |
|
71 A oni zawołali: Na co nam jeszcze potrzeba świadectwa? Sami przecież słyszeliśmy z ust Jego. |