![]() |
|
Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 |
|
|
|
WOKÓŁ PRAWDY O ZMARTWYCHWSTANIU |
|
| |
Zmartwychwstanie Chrystusa faktem poświadczonym |
|
1 Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. |
|
2 Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem... Chyba żebyście uwierzyli na próżno. |
|
3 Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, |
1Kor 11,23; Łk 1,2; 1Kor 11,2+; Dz 2,23+ Mt 28,10+; Łk 24,34n |
4 że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; |
|
| |
6 później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. |
|
| |
8 W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi. |
|
9 Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży. |
|
10 Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną. |
|
11 Tak więc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak wyście uwierzyli. |
|
Zmartwychwstanie wszystkich wiernych na wzór Chrystusa |
|
12 Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? |
|
13 Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie zmartwychwstał. |
|
14 A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. |
|
15 Okazuje się bowiem, żeśmy byli fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstają, przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa. |
|
16 Skoro umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał. |
|
17 A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w swoich grzechach. |
|
18 Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie. |
|
19 Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania. |
|
20 Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. |
|
21 Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie. |
|
22 I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, |
|
23 lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. |
|
24 Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. |
|
25 Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. |
|
| |
27 Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał. |
|
28 A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich. |
|
29 Bo inaczej czegoż dokonają ci, co przyjmują chrzest za zmarłych? Jeżeli umarli w ogóle nie zmartwychwstają, to czemuż za nich chrzest przyjmują? |
|
30 Po co też i my wystawiamy się na niebezpieczeństwo każdej godziny? |
|
31 Zapewniam was, przez chlubę, jaką mam z was w Jezusie Chrystusie, Panu naszym, że każdego dnia umieram. |
|
32 Jeżeli tylko ze względu na ludzi potykałem się w Efezie z dzikimi zwierzętami, to cóż mi stąd za pożytek? Skoro zmarli nie zmartwychwstają, to jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy. |
|
33 Nie łudźcie się! Wskutek złych rozmów psują się dobre obyczaje. |
|
34 Ocknijcie się naprawdę i przestańcie grzeszyć! Są bowiem wśród was tacy, co nie uznają Boga. Ku waszemu zawstydzeniu to mówię! |
|
O ciałach po zmartwychwstaniu |
|
35 Lecz powie ktoś: A jak zmartwychwstają umarli? W jakim ukazują się ciele? |
|
36 O, niemądry! Przecież to, co siejesz, nie ożyje, jeżeli wprzód nie obumrze. |
|
37 To, co zasiewasz, nie jest od razu ciałem, którym ma się stać potem, lecz zwykłym ziarnem, na przykład pszenicznym lub jakimś innym. |
|
38 Bóg zaś takie daje mu ciało, jakie zechciał; każdemu z nasion właściwe. |
|
39 Nie wszystki ciała są takie same: inne są ciała ludzi, inne zwierząt, inne wreszcie ptaków i ryb. |
|
40 Są ciała niebieskie i ziemskie, lecz inne jest piękno ciał niebieskich, inne – ziemskich. |
|
41 Inny jest blask słońca, a inny – księżyca i gwiazd. Jedna gwiazda różni się jasnością od drugiej. |
|
42 Podobnie rzecz się ma ze zmartwychwstaniem. Zasiewa się zniszczalne – powstaje zaś niezniszczalne; |
|
43 sieje się niechwalebne – powstaje chwalebne; sieje się słabe – powstaje mocne; |
|
44 zasiewa się ciało zmysłowe – powstaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało ziemskie powstanie też ciało niebieskie. |
|
45 Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. |
|
46 Nie było jednak wpierw tego, co duchowe, ale to, co ziemskie; duchowe było potem. |
|
47 Pierwszy człowiek z ziemi – ziemski, drugi Człowiek – z nieba. |
|
48 Jaki ów ziemski, tacy i ziemscy; jaki Ten niebieski, tacy i niebiescy. |
|
49 A jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nosić będziemy obraz [człowieka] niebieskiego. |
|
50 Zapewniam was, bracia, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego, i że to, co zniszczalne, nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne. |
|
51 Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. |
|
52 W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby – zabrzmi bowiem trąba – umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. |
|
53 Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność. |
|
Hymn estchtologiczny i napomnienie |
|
54 A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć. |
|
55 Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień? |
|
57 Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. |
|
58 Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu. |
|