Rozdział 22

Prorocza mowa przeciw Jerozolimie

¹ Wyrok na Dolinę Widzenia. Co ci jest, proszę, że całe wylegasz na taraso dachów,

² o pełne zgiełku, miasto wrzaskliwe, stolico rozbawiona? Twoi zabici nie legli od miecza ani nie zginęli na wojnie.

³ Wodzowie twoi wszyscy razem uciekli, wzięci są do niewoli bez użycia łuku. Waleczni twoi wszyscy razem związani, choć uszli daleko.

⁴ Dlatego rzekłem: Odwróćcie wzrok ode mnie, żebym mógł gorzko płakać. Nie próbujcie mnie pocieszać nad zagładą Córy mego ludu!

Jr 31,15

⁵ Bo to dzień popłochu, zdeptania i rozsypki, zrządzony przez Pana, Boga Zastępów. W Dolinie Widzenia ktoś mur rozwala, i krzyk się wzbija ku górze.

⁶ Elam podniósł kołczan, Aram zaprzągł konie, Kir odsłonił tarczę.

⁷ Twe najpiękniejsze doliny są pełne rydwanów, a jezdni ustawili się naprzeciw bramy.

⁸ Tak odkrył wróg osłonę Judy.

1Krl 7,2-5

Przeciw przygotowaniom wojennym

Tyś spoglądało w ów dzień na zbrojownię w Domu Lasu.

⁹ Widzieliście też, jak były liczne szczerby w murach Miasta Dawidowego; zebraliście wodę w Niższej Sadzawce;

2Sm 5,9+ 2Krl 20,20+

¹⁰ przeliczyliście domy w Jeruzalem i zburzyliście budynki, by wzmocnić mur miejski.

¹¹ Między dwoma murami urządziliście zbiornik na wodę Starej Sadzawki; ale nie zważaliście na Twórcę tych rzeczy ani dostrzegaliście Tego, który je z dawna ukształtował.

¹² Pan zaś, Bóg Zastępów, wezwał was w ów dzień do płaczu i do żałoby, do ostrzyżenia się i do przyodziania woru.

¹³ A tymczasem nic, tylko: uciecha i zabawa, zabijanie wołów i zarzynanie baranów, zajadanie mięsa i zapijanie winem: Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy!

1Kor 15,32; Mdr 2,7-9; Iz 5,11+

¹⁴ Lecz Pan Zastępów dał się słyszeć uszom moim: Na pewno ta nieprawość nie będzie wam odpuszczona, dopóki nie pomrzecie. Powiedział Pan, Bóg Zastępów.

Iz 36,3; Iz 36,11; Iz 36,22; 2Krl 18,18; 2Krl 18,26; 2Krl 18,37

Proroctwo o Szebnie i Eliakimie

¹⁵ Tak mówi Pan, Bóg Zastępów: Idź, wejdź do tego ministra, do Szebny, zarządcy pałacu,

¹⁶ który sobie wykuwa grobowiec wysoko i w skale drąży dla siebie komnatę: Co ty tu posiadasz i kogo ty masz tutaj, żeś sobie tu wyciosał grobowiec?

¹⁷ Oto Pan zrzuci cię, człowiecze, z wielkim rozmachem i uchwyci cię jednym chwytem,

¹⁸ i tocząc cię zwinie w kłębek jak piłkę, rzucając po ziemi przestronnej. Tam umrzesz i tam pójdą pojazdy, z których się chlubiłeś, o ty, zakało domu twego pana!

¹⁹ Gdy strącę cię z twego urzędu i przepędzę cię z twojej posady,

²⁰ tegoż dnia powołam sługę mego, Eliakima, syna Chilkiasza.

Iz 36,3; Iz 36,11; Iz 36,22; 2Krl 18,18; 2Krl 18,26; 2Krl 18,37

²¹ Oblokę go w twoją tunikę, przepaszę go twoim pasem, twoją władzę oddam w jego ręce: on będzie ojcem dla mieszkańców Jeruzalem oraz dla domu Judy.

²² Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu; gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy.

Ap 3,7; Mt 16,19

²³ Wbiję go jak kołek na miejscu pewnym; i stanie się on tronem chwały dla domu swego ojca.

²⁴ Na nim zawieszą całą chlubę jego domu ojcowskiego – młode pędy i odrośle – wszystkie drobne naczynia, od czarek do wszelakich dzbanów.

²⁵ W ów dzień, mówi Pan Zastępów, kołek wbity na miejscu pewnym nie wytrzyma, lecz złamie się i spadnie, a cały ciężar, który na nim wisiał, roztrzaska się. Albowiem Pan powiedział.