Rozdział 23

Wyrok na Tyr i Sydon

Ez 26-28; Am 1,9-10; Za 9,2-4

¹ Wyrok na Tyr. Jęknijcie, okręty Tarszisz, bo wasza przystań warowna zniszczona. Gdy z kraju Kittim wracały, odebrały tę wieść.

Iz 2,16+; Ps 48,8+

² Jęczcie, mieszkańcy wybrzeża, kupcy z Sydonu, których posłańcy przeprawiali się przez morze

³ o bezmiernych wodach. Ziarno znad Szichoru, żniwo znad Rzeki było dochodem Tyru i było przedmiotem handlu z narodami.

⁴ Zawstydź się, Sydonie, bo morze przemówiło, przystań morska rzekła: Nie czułam bólu porodu i nie porodziłam, nie dałam wychowania chłopcom ani dziewczętom rozwoju.

⁵ Gdy Egipcjanie posłyszą taką wieść, jak ta o Tyrze, wić się będą z żalu.

⁶ Przeprawcie się do Tarszisz, jęczcie, mieszkańcy wybrzeża!

⁷ Czy to jest wasze wesołe miasto, którego początek sięga dawnych czasów, którego nogi zdążają daleko, by się tam osiedlić?

⁸ Kto zgotował taki los Tyrowi rozdającemu korony, którego kupcy byli książętami, a przekupnie ludźmi szanowanymi w świecie?

Ap 18,23

⁹ Pan Zastępów to postanowił, żeby upokorzyć pychę całej jego świetności i poniżyć wszystkich wielmożów świata.

¹⁰ Uprawiaj twą ziemię, o Córo Tarszisz! Portu już nie ma.

¹¹ Wyciągnął On rękę na morze, zatrząsł królestwami, Pan nakazał w sprawie Kanaanu, by zburzyć jego warownie.

¹² Rzekł On: Nie będziesz się więcej radować, Dziewico zhańbiona, Córo Sydonu! Wstań, przepraw się do Kittim: tam również nie zaznasz spokoju.

¹³ Oto kraj Chaldejczyków – naród ten nie istniał, Asyria go założyła dla dzikich zwierząt – oni to wznieśli swe wieże; zrównali z ziemią zamki Sydonu, obrócili go w gruzy.

¹⁴ Zawyjcie, okręty Tarszisz, bo wasz gród morski – spustoszony.

Poddaństwo Tyru

¹⁵ Stanie się w ów dzień, iż Tyr pójdzie w zapomnienie na siedemdziesiąt lat, według miary dni jednego króla. Pod koniec siedemdziesięciu lat przydarzy się Tyrowi, jak nierządnicy z piosenki:

Jr 25,11-12

¹⁶ Weźmij cytrę, obejdź miasto, nierządnico zapomniana! Zagraj dobrze, mnóż piosenki, ażebyś się przypomniała!

¹⁷ Przyjdzie więc do tego, pod koniec siedemdziesięciu lat, że Pan nawiedzi Tyr. Ten zaś powróci do swego zarobkowania i odda się nierządowi ze wszystkimi królestwami świata na powierzchni ziemi.

¹⁸ Ale jego zarobek i jego zysk będą poświęcone Panu i nie będą gromadzone ani przechowywane. Albowiem jego zarobek będzie użyty dla tych, którzy przebywają przed obliczem Pana, żeby mogli jeść do syta i przyodziewać się wystawnie.