 |
|
Rozdziały:
1, 2, 3, 4 |
|
|
|
Rozdział 4 |
|
Napomnienia szczegółowe |
|
1 Przeto, bracia umiłowani, za którymi tęsknię – radości i chwało moja! – tak stójcie mocno w Panu, umiłowani! |
1Tes 2,19-20;
Flp 1,4+
|
2 Wzywam Ewodię i wzywam Syntychę, aby były jednomyślne w Panu. |
|
3 Także proszę i ciebie, prawdziwy Syzygu, pomagaj im, bo one razem ze mną trudziły się dla Ewangelii wraz z Klemensem i pozostałymi moimi współpracownikami, których imiona są w księdze życia. |
Dn 12,1+;
Ap 20,12+
|
4 Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! |
Flp 1,4+
|
5 Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! |
|
6 O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! |
1Kor 16,22+
Mt 6,25-34;
Ef 5,20+;
Kol 3,15;
J 14,27
|
7 A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. |
|
8 W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym – to miejcie na myśli! |
|
9 Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami. |
1Tes 2,13+;
2Tes 3,7+
|
Uznanie za ponownie okazaną pamięć |
|
10 Także bardzo się ucieszyłem w Panu, że wreszcie rozkwitło wasze staranie o mnie, bo istotnie staraliście się, lecz nie mieliście do tego sposobności. |
Flp 1,4+
|
11 Nie mówię tego bynajmniej z powodu niedostatku: ja bowiem nauczyłem się wystarczać sobie w warunkach, w jakich jestem. |
Hbr 13,5
|
12 Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku. |
|
13 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. |
2Kor 12,9-10;
Kol 1,29
|
14 W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. |
|
15 Wy, Filipianie, wiecie przecież, że na początku [głoszenia] Ewangelii, gdy opuściłem Macedonię, żaden z Kościołów poza wami jednymi nie prowadził ze mną otwartego rachunku przychodu i rozchodu, |
Dz 16,12n
|
16 bo do Tesaloniki nawet raz i drugi przysłaliście na moje potrzeby. |
Dz 17,1
|
17 Mówię zaś to bynajmniej nie dlatego, że pragnę daru, lecz pragnę owocu, który wzrasta na wasze dobro. |
|
18 Stwierdzam, że wszystko mam, i to w obfitości: jestem w całej pełni zaopatrzony, otrzymawszy przez Epafrodyta od was wdzięczną woń, ofiarę przyjemną, miłą Bogu. |
Flp 2,25
|
19 A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. |
Rdz 8,21+;
Flp 2,17+;
Hbr 13,16
|
20 Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków! Amen. |
Rz 16,27+
|
Końcowe pozdrowienia |
|
21 Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie! Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną. |
Dz 9,13+
|
22 Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza ci z domu Cezara. |
|
23 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa [niech będzie] z duchem waszym! Amen. |
|