Rozdział 11

¹ Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić [Ewangelię] w ich miastach.

Łk 7,18-28

Poselstwo Jana Chrzciciela

² Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów

³ z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?

Pwt 18,15; J 1,21+

⁴ Jezus im odpowiedział: Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie:

⁵ niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię.

Iz 26,19; Iz 29,18n; Iz 35,5n; Iz 61,1; Mt 8,3+

⁶ A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi.

Mt 13,57; J 6,61

Świadectwo Jezusa o Janie

⁷ Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze?

Mt 3,1; Mt 3,5-6

⁸ Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą.

⁹ Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka.

Mt 16,14+; Łk 1,76-79

¹⁰ On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę.

Ml 3,1; Dz 13,24-25

¹¹ Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on.

¹² A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je.

Łk 16,16

¹³ Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana.

¹⁴ A jeśli chcecie przyjąć, to on jest Eliaszem, który ma przyjść.

Ml 3,23; Mt 17,11-13

¹⁵ Kto ma uszy, niechaj słucha!

Sąd Jezusa o współczesnych

Łk 7,31-35

¹⁶ Lecz z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom:

¹⁷ Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili.

¹⁸ Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: Zły duch go opętał.

Mt 3,4; Łk 1,15

¹⁹ Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije. a oni mówią: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny.

Mt 8,20+ Mt 9,10-11 J 6,35+

Biada nie pokutującym miastom

Łk 10,13-15

²⁰ Wtedy począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły.

J 15,24; J 12,37; Mt 13,58

²¹ Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły.

Dn 9,3; Jon 3,6

²² Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

²³ A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego.

Iz 14,13; Iz 14,15

²⁴ Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie.

Mt 10,15

Objawienie Ojca i Syna

Łk 10,21-22

²⁵ W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.

Mt 13,11; J 7,48-49; 1Kor 1,26-29

²⁶ Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

²⁷ Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.

Mt 4,3+; Mt 16,17; J 3,35+; J 10,15; J 1,18; J 3,11+; Mdr 2,13

Wezwanie do utrudzonych

²⁸ Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Syr 24,18;

²⁹ Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.

Syr 51,23-30 Oz 10,11

³⁰ Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie.

Jr 6,16; Prz 3,17; Ps 34,19; Ga 5,1; Dz 15,10