Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28



KSZTAŁTOWANIE APOSTOŁÓW W GALILEI I NA POGRANICZU


Rozdział 14

Ścięcie Jana Chrzciciela

Mk 6,14-16; Łk 9,7-9

1 W owym czasie doszła do uszu tetrarchy Heroda wieść o Jezusie.

Łk 3,1+; Łk 23,8-12; Mt 16,14+

2 I rzekł do swych dworzan: To Jan Chrzciciel. On powstał z martwych i dlatego moce cudotwórcze w nim działają.

3 Herod bowiem kazał pochwycić Jana i związanego wrzucić do więzienia. Powodem była Herodiada. żona brata jego, Filipa.

Mk 6,17-29; Łk 3,19-20

4 Jan bowiem upomniał go: Nie wolno ci jej trzymać.

5 Chętnie też byłby go zgładził, bał się jednak ludu, ponieważ miano go za proroka.

Kpł 18,16; Kpł 20,21 Mt 21,26

6 Otóż, kiedy obchodzono urodziny Heroda, tańczyła córka Herodiady wobec gości i spodobała się Herodowi.

7 Zatem pod przysięgą obiecał jej dać wszystko, o cokolwiek poprosi.

8 A ona przedtem już podmówiona przez swą matkę: Daj mi – rzekła – tu na misie głowę Jana Chrzciciela!

9 Zasmucił się król. Lecz przez wzgląd na przysięgę i na współbiesiadników kazał jej dać.

10 Posłał więc [kata] i kazał ściąć Jana w więzieniu.

11 Przyniesiono głowę jego na misie i dano dziewczęciu, a ono zaniosło ją swojej matce.

12 Uczniowie zaś Jana przyszli, zabrali jego ciało i pogrzebali je; potem poszli i donieśli o tym Jezusowi.

Pierwsze rozmnożenie chleba

Mk 6,31-44; Łk 9,10-17; J 6,1-13; Mt 15,32-38p; 2Krl 4,42-44; 2Krl 9,36; 2Krl 15,32

13 Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo.

14 Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.

15 A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!

Mt 8,3+

16 Lecz Jezus im odpowiedział: Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!

2Krl 4,42

17 Odpowiedzieli Mu: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb.

18 On rzekł: Przynieście Mi je tutaj!

19 Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom.

J 11,41; J 17,1

20 Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków.

Ps 78,29

21 Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

Jezus chodzi po jeziorze

Mk 6,45-52; J 6,16-21

22 Zaraz też przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy.

23 Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał.

J 6,15; Mk 1,35+

24 Łódź zaś była już sporo stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był przeciwny.

25 Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze.

26 Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli.

27 Jezus zaraz przemówił do nich: Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się!

28 Na to odezwał się Piotr: Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie!

29 A On rzekł: Przyjdź! Piotr wyszedł z łodzi, i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa.

30 Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: Panie, ratuj mnie!

31 Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: Czemu zwątpiłeś, małej wiary?

Mt 8,25-26 Mt 8,10+

32 Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył.

33 Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym.

Mt 4,3+; Mt 16,16+

Uzdrowienia w Genezaret

Mk 6,53-56

34 Gdy się przeprawiali, przyszli do ziemi Genezaret.

35 Ludzie miejscowi, poznawszy Go, rozesłali [posłańców] po całej tamtejszej okolicy, znieśli do Niego wszystkich chorych

36 i prosili, żeby przynajmniej frędzli Jego płaszcza mogli się dotknąć; a wszyscy, którzy się Go dotknęli, zostali uzdrowieni.

Mt 9,20-22 Mt 8,3+



Powrót do góry