Rozdział 5

¹ Wtedy sprawiedliwy stanie z wielką śmiałością przed tymi, co go uciskali i mieli w pogardzie jego trudy.

Mt 13,43 Mdr 2,10-20

² Gdy ujrzą, wielki przestrach ich ogarnie i osłupieją na widok nieoczekiwanego zbawienia.

³ Powiedzą pełni żalu do samych siebie, będą jęczeli w utrapieniu ducha:

⁴ To ten, co dla nas – głupich – niegdyś był pośmiewiskiem i przedmiotem szyderstwa: jego życie mieliśmy za szaleństwo, śmierć jego – za hańbę.

Mdr 2,15 Mdr 2,20

⁵ Jakże więc policzono go między synów Bożych i ze świętymi ma udział?

Mdr 2,13 Kol 1,12

⁶ To myśmy zboczyli z drogi prawdziwej, nie oświeciło nas światło sprawiedliwości i słońce dla nas nie wzeszło.

Prz 21,16 Ps 119,105; Ml 3,20

⁷ Nasyciliśmy się na drogach bezprawia i zguby, błądziliśmy po bezdrożnych pustyniach, a drogi Pańskiej nie poznaliśmy.

⁸ Cóż nam pomogło nasze zuchwalstwo, co dało chełpliwe bogactwo?

⁹ To wszystko jak cień przeminęło i jak wieść, co przebiega;

Mdr 2,5; Hi 9,25-26

¹⁰ jak okręt prujący pieniącą się toń: śladu jego nie znajdziesz, gdy przeszedł, ni bruzdy po jego spodzie wśród fal;

Prz 30,19

¹¹ jak się nie znajdzie żaden dowód przelotu ptaka, szybującego w przestworzach: trzepoczące skrzydła przecięły lekkie powietrze, uderzeniem piór smagane i prute z gwałtownym szumem – znaku przelotu potem w nim nie znajdziesz.

¹² Jak gdy się strzałę wypuści do celu, rozprute powietrze zaraz się zasklepia, tak że nie poznasz jej przejścia –

¹³ tak i my: zniknęliśmy, ledwie zrodzeni, i nie mogliśmy się wykazać żadnym znakiem cnoty, aleśmy zniszczeli w naszej nieprawości.

¹⁴ Bo nadzieja bezbożnego jak plewa wiatrem miotana i jak lekka piana rozbita przez burzę. Jak dym się rozwiała od wiatru, zatarła się jak pamięć chwilowego gościa.

Ps 1,4; Iz 29,5 Ps 37,20; Ps 68,3

¹⁵ A sprawiedliwi żyją na wieki; zapłata ich w Panu i staranie o nich u Najwyższego.

Iz 62,11

¹⁶ Dlatego otrzymają wspaniałe królestwo i piękny diadem z rąk Pana; osłoni ich bowiem prawicą, ochraniać ich będzie ramieniem.

Mdr 4,2; Prz 4,9; Iz 28,5; 1Kor 9,25 Mdr 19,8 Ps 7,11

¹⁷ Jak zbroję przywdzieje swoją zapalczywość i uzbroi stworzenie ku odparciu wrogów.

Iz 59,16-17 Mdr 16,24; Mdr 19,6

¹⁸ Jak pancerzem okryje się sprawiedliwością i jak przyłbicą osłoni się sądem nieobłudnym.

¹⁹ Weźmie świętość za puklerz niezwyciężony

Kpł 17,1+

²⁰ i jak miecz wyostrzy gniew nieubłagany, a razem z Nim świat będzie walczył przeciw nierozumnym.

Mdr 16,17

²¹ Polecą z chmur celne pociski błyskawic, pomkną do celu jak z dobrze napiętego łuku,

Ps 7,13-14; Ps 18,15

²² a gniewne grady wyrzucone zostaną jak z procy. Wzburzą się przeciw nim wody morskie i rzeki nieubłaganie ich zatopią.

²³ Podniesie się przeciw nim powiew mocy i jak wichura ich zmiecie. Tak nieprawość spustoszy całą ziemię, a nikczemność obali trony możnowładców.

Iz 30,27-28