Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31,
1 Człowiek, mimo upomnień uparty nagle dozna klęski – nie ma dla niego leku.
2 Gdy prawi przy władzy – cieszy się naród; naród wzdycha – gdy rządzi występny.
3 Kto mądrość kocha – ten ojca raduje, kto z nierządnicami przestaje, dobra roztrwoni.
Prz 10,1; Prz 5,10; Prz 6,26; Syr 9,6; Łk 15,13 Prz 14,34; Iz 11,4; Iz 11,5 Prz 11,9
4 Król państwo umacnia sprawiedliwością, niszczy je ten, kto podatkami uciska.
5 Kto schlebia kłamliwie bliźniemu, na nogi mu sidła zastawia.
6 W grzechu złego człowieka – pułapka, prawy raduje się, cieszy.
7 Uczciwy rozumie sprawę ubogich, występny nie ma zrozumienia.
9 Gdy mądry spiera się z głupim, ten krzyczy i śmieje się: nie ma pojednania.
10 Krwiożercy nienawidzą czystego, uczciwi o jego życie się troszczą.
11 Głupi ujawnia cały swój gniew, mądry go w końcu uśmierza.
12 Jeżeli władca zważa na kłamstwa, to wszyscy dworzanie nieprawi.
14 Król w rządach troskliwy o biednych tron swój umocni na zawsze.
15 Rózga i karcenie udziela mądrości; chłopiec pozostawiony sobie jest wstydem dla matki.
16 Gdy występni się mnożą, to i złości się mnożą, lecz prawi upadek ich ujrzą.
17 Karć syna: kłopotów ci to zaoszczędzi i pociechą twej duszy się stanie.
18 Gdy nie ma widzenia, naród się psuje, szczęśliwy, kto Prawa przestrzega.
19 Słowami nie poprawi się sługi, bo rozumie, a nie odpowiada.
20 Widziałeś człowieka gadatliwego? Więcej nadziei w głupim niż w takim.
21 Kto sługę rozpuści za młodu, ten w końcu z uporem się spotka.
24 Uczestnik kradzieży – wrogiem swej duszy, słysząc przekleństwa – nie wydaje.
25 Strach przed człowiekiem to sidło, kto ufa Panu, bezpieczny.
27 Niegodziwiec jest wstrętny dla prawych, dla nieprawych wstrętny jest uczciwy.