Rozdział 8

Mądrość zaleca samą siebie

Prz 1,20-32

¹ Czyż Mądrość nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność?

² Na najwyższym szczycie, przy drodze, na rozstaju zasiada,

³ przy bramach, u wejścia do miasta, w przejściach głos swój podnosi:

J 7,37

⁴ Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy,

⁵ prostacy – mądrości się uczcie, nierozumni – nabierzcie rozsądku!

⁶ Słuchajcie, mówię rzeczy wzniosłe, z warg moich wychodzi prawość,

⁷ podniebienie me prawdę podaje, wstrętna mym wargom nieprawość.

⁸ Moje wszystkie mowy są słuszne – obcy mi fałsz i krętactwo –

⁹ dla rozumnych one wszystkie są jasne, prawe dla tych – co mądrość posiedli.

¹⁰ Nabądźcie moją naukę – nie srebro, raczej wiedzę – niż złoto najczystsze;

Prz 3,14; Prz 16,16

¹¹ bo mądrość cenniejsza od pereł i żaden klejnot nie jest jej równy.

Hi 28,15-19; Prz 3,15

¹² Jam Mądrość – Roztropność mi bliska, posiadam wiedzę głęboką.

Syr 24

¹³ Bojaźnią Pańską – zła nienawidzić. Nie znoszę dumy, złych dróg, wyniosłości ust przewrotnych.

Hi 28,28 Syr 15,8

¹⁴ Moja jest rada i stałość, moja – rozwaga, potęga.

¹⁵ Dzięki mnie królowie panują, słusznie wyrokują urzędnicy.

Iz 11,2-5; Jr 23,5; 1Krl 3,4-15; Syr 10,4

¹⁶ Dzięki mnie rządzą władcy i wielmoże – rządcy prawowierni.

¹⁷ Tych kocham, którzy mnie kochają, znajdzie mnie ten, kto mnie szuka.

Mdr 6,12; Mt 7,7-11; J 14,21; J 3,16

¹⁸ Bogactwo jest ze mną i sława, wspaniałe dobra i prawość;

¹⁹ mój owoc cenniejszy niż złoto, a plony niż srebro najczystsze.

Syr 1,16n

²⁰ Drogą prawości ja kroczę, ścieżkami sprawiedliwości,

²¹ by przyjaciół obsypać bogactwem i napełnić ich skarbce.

²² Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna,

J 1,1-3+ Syr 1,4; Syr 1,9; Syr 24,8; Syr 24,9

²³ od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała.

J 1,1

²⁴ Przed oceanem istnieć zaczęłam, przed źródłami pełnymi wody;

²⁵ zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć;

²⁶ nim ziemię i pola uczynił – początek pyłu na ziemi.

²⁷ Gdy niebo umacniał, z Nim byłam gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód,

Rdz 1,6; Hi 28,23-27; Syr 24,5; Mdr 9,9

²⁸ gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał,

²⁹ gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię.

Hi 38,8-11; Ps 104,7-9

³⁰ Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim,

³¹ igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.

Mdr 1,6

³² Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą.

Syr 14,20-27

³³ Przyjmijcie naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie odrzucajcie!

³⁴ Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu mej bramy,

Ap 3,20; Mdr 6,14

³⁵ bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana;

Prz 3,1-2; 1J 5,12

³⁶ kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.

Mdr 1,12-16