Rozdział 9

Biesiada Mądrości

Mt 22,1-14p

¹ Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem kolumn,

² nabiła zwierząt, namieszała wina i stół zastawiła.

³ Służące wysłała, by wołały z wyżynnych miejsc miasta:

⁴ Prostaczek niech do mnie tu przyjdzie. Do tego, komu brak mądrości, mówiła:

⁵ Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam.

Iz 55,1-3; Syr 24,19-21; J 6,35+

⁶ Odrzućcie głupotę i żyjcie, chodźcie drogą rozwagi!

⁷ Kto poucza szydercę, ściąga na siebie wzgardę, strofując nieprawego, sam sobie szkodzi.

⁸ Nie strofuj szydercy, by cię nie znienawidził, strofuj mądrego, a będzie cię kochał.

Prz 15,12 Prz 19,25

⁹ Ucz mądrego, a stanie się mędrszy, oświeć mądrego, a zwiększy swą wiedzę.

¹⁰ Treścią mądrości jest bojaźń Pańska, rozsądkiem – poznanie Świętego.

Prz 1,7+

¹¹ Dzięki mnie twe dni się pomnożą, lata życia będą ci dodane.

Prz 3,1-2

¹² Pomagasz sobie, gdy jesteś rozumny, a gdyś szydercą, sam na tym ucierpisz.

¹³ Niewiasta Głupota ciągle się rzuca, Pustota niczego nie pojmie.

Prz 9,1-6

¹⁴ Przy bramie swego domu usiadła, na tronie, na wyżynach w mieście,

¹⁵ by wołać na przechodzących drogą, na tych, co prosto idą swymi ścieżkami.

¹⁶ Niech zboczy tu niedoświadczony – odzywa się do tego, komu brak mądrości:

¹⁷ Przyjemna jest woda kradziona, chleb wzięty skrycie jest smaczny.

¹⁸ Nie myśli się o tym, że tam bawią zmarli, jej zaproszeni – w głębinach Szeolu.

Lb 16,33+