Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31,
1 Odpowiedź łagodna uśmierza zapalczywość, słowo raniące pobudza do gniewu.
2 Z ust mądrych ludzi wiedza się sączy, usta niemądrych zioną głupotą.
3 Na każdym miejscu są oczy Pańskie: dobrych i złych wypatrują.
4 Drzewem życia jest język łagodny, złamaniem na duchu – przewrotny.
5 Głupi pogardza napomnieniem ojca, kto rad przestrzega – mądrzeje.
6 W domu prawego wielki dostatek, a w zyskach grzesznika niepokój.
7 Wargi mądrego szerzą mądrość, lecz serce głupich niestałe.
8 Ofiara występnych obrzydła dla Pana, upodobaniem Jego są modły uczciwych.
9 Droga grzesznika obrzydła dla Pana, kocha On miłośnika prawości.
10 Dla odstępcy od drogi surowa jest kara, kto karcenia nie znosi, ten umrze.
11 Szeol i Otchłań są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich.
13 Serce radosne twarz rozwesela, gdy smutek w sercu, i duch przygnębiony.
14 Serce rozważne szuka mądrości, usta niemądrych sycą się głupotą.
15 Wszystkie dni są złe dla nieszczęśliwego, serce szczęśliwe to uczta wieczysta.
16 Lepiej mieć mało – z bojaźnią Pańską, niż z niepokojem – wielkie bogactwo.
17 Lepsze jest trochę jarzyn z miłością, niż tłusty wół z nienawiścią.
18 Człowiek gniewliwy wznieca kłótnie, a cierpliwy spory łagodzi.
19 Jak żywopłot z ciernia, tak droga leniwych, ścieżka uczciwych jest wyrównana.
22 Brak rady unicestwia zamiary, udają się one, gdzie wielu doradców.
23 Odpowiedź ust własnych cieszy człowieka, jak miłe jest zdanie stosowne!
24 Dla mądrego droga życia – w górę, by uniknąć Szeolu, co w dole.
27 Burzy się dom przez zyski nieprawe, żyć będzie, kto darów nie znosi.
28 Prawe serce rozważa odpowiedź, złością buchają usta występnych.
29 Od nieprawych jest Pan daleko, modlitwy prawych On słyszy.
31 Ucho posłuszne zbawiennej radzie pomiędzy mędrcami przebywa.
32 Odrzucić wskazówki – to sobą pogardzić, zdobywa się mądrość – słuchaniem uwag.
33 Bojaźń Pańska jest szkołą mądrości, pokora poprzedza sławę.