Rozdział 14

¹ Szczęśliwy mąż, który nie potknął się ustami i nie jest przybity smutkiem grzechów.

Syr 19,16; Syr 25,8

² Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia i kto nie stracił swojej nadziei.

Koh 5,9; Koh 6,2

Zazdrość i skąpstwo

³ Dla człowieka skąpego bogactwa nie są dobrem, a sknerze na co pieniądze?

⁴ Ten, który gromadzi od ust sobie odejmując, dla innych gromadzi, a z jego dostatków inni wystawnie żyć będą.

Łk 12,16-21; Hi 27,16-17; Prz 13,22

⁵ Kto jest zły dla siebie, czyż będzie dobry dla innych? – nie ucieszy się on swoimi pieniędzmi.

⁶ Nie ma gorszego człowieka niż ten, który jest sknerą dla siebie samego, i to jest odpłatą za jego przewrotność:

Prz 11,17

⁷ jeśli coś dobrego zrobi, przez zapomnienie to uczyni, a na ostatek okaże swą przewrotność.

⁸ Zły jest, kto zazdrosnym okiem patrzy, odwraca oblicze i z góry spogląda na innych.

⁹ Oko chciwca nie zadowoli się tym, co posiada, a niegodziwa przewrotność wysusza duszę.

Mdr 6,23

¹⁰ Oko złe zazdrości chleba, i brakuje go na jego stole.

¹¹ Synu, stosownie do swej zamożności, staraj się o siebie, a ofiary Panu godnie przynoś!

¹² Pamiętaj, że śmierć nie zwleka, a przymierze Szeolu nie zostało ci odkryte.

Lb 16,33+

¹³ Zanim umrzesz, czyń dobrze przyjacielowi i według swej możności wydobądź coś i daj mu!

¹⁴ Nie pozbawiaj się dobra dzisiejszego, a przedmiot szlachetnego pożądania niech cię nie mija!

Koh 2,24

¹⁵ Czyż zostawisz drugiemu owoc swoich prac i trudy twoje na podział losem?

¹⁶ Dawaj, bierz i staraj się o rozrywki dla siebie, albowiem w Szeolu na próżno szukać przyjemności.

Koh 9,10

¹⁷ Wszelkie ciało starzeje się jak odzienie, i to jest odwieczne prawo: Na pewno umrzesz.

¹⁸ Jak gęste liście na bujnym drzewie, jedne spadają, a drugie wyrastają, podobnie pokolenia ciała i krwi, jedno umiera a drugie się rodzi.

Koh 1,4

¹⁹ Każde dzieło podlegające zepsuciu przepadnie i razem z nim pójdzie jego wykonawca.

Koh 9,6; Ap 14,13

Szczęście mędrca

²⁰ Szczęśliwy mąż, który się ćwiczy w mądrości i który się radzi swego rozumu,

Prz 8,32-35

²¹ który rozważa drogi jej w swym sercu i zastanawia się nad jej ukrytymi sprawami.

²² Wyjdź za nią jak tropiciel i na drogach jej przygotuj zasadzkę!

²³ Kto zaglądać będzie przez jej okna, kto słucha przy jej drzwiach;

²⁴ kto zamieszka blisko jej domu i wbije kołek w jej ściany;

²⁵ kto postawi namiot swój przy jej boku – ten zajmie miejsce w szczęśliwym mieszkaniu,

²⁶ postawi swe dzieci pod jej dachem i pod jej gałęziami będzie przebywał.

²⁷ Ona zasłoni go przed żarem i odpoczywać będzie w jej chwale.