Rozdział 3

Obowiązki względem rodziców

Wj 20,12+; Ef 6,1-3

¹ Mnie, ojca, posłuchajcie, dzieci, i tak postępujcie, abyście były zbawione.

² Albowiem Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził.

³ Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów,

⁴ a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził.

⁵ Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany.

⁶ Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce:

⁷ jak panom służy tym, co go zrodzili.

⁸ Czynem i słowem czcij ojca swego, aby spoczęło na tobie jego błogosławieństwo.

Mt 21,28-31

⁹ Albowiem błogosławieństwo ojca podpiera domy dzieci, a przekleństwo matki wywraca fundamenty.

Rdz 27,27n; Rdz 48,15-20; Rdz 49,3-27; Pwt 33,1-25

¹⁰ Nie przechwalaj się niesławą ojca, albowiem hańba ojca nie jest dla ciebie chwałą.

¹¹ Chwała dla każdego człowieka płynie ze czci ojca, a matka w niesławie jest ujmą dla dzieci.

Prz 17,6

¹² Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu.

Mt 15,4-6; Prz 19,26

¹³ A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił.

¹⁴ Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.

¹⁵ W dzień utrapienia wspomni się o tobie, jak szron w piękną pogodę, tak rozpłyną się twoje grzechy.

¹⁶ Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca, a przeklęty przez Pana, kto pobudza do gniewu swą matkę.

Prz 19,26; Prz 30,17; Wj 21,17+

Pokora

¹⁷ Synu, w sposób łagodny prowadź swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował.

¹⁸ O ile wielki jesteś, o tyle się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana.

Flp 2,5-8; Mt 20,26-28

^19p Wielu jest wyniosłych i pysznych, lecz On objawia swe tajemnice cichym.

²⁰ Wielka jest bowiem potęga Pana i przez pokornych bywa chwalony.

Prz 3,34; So 2,3+

²¹ Nie szukaj tego, co jest zbyt ciężkie, ani nie badaj tego, co jest zbyt trudne dla ciebie.

Ps 131,1

²² O tym rozmyślaj, co ci nakazane, bo rzeczy zakryte nie są ci potrzebne.

²³ Nie trudź się niepotrzebnie nad tym, co siły twoje przechodzi – więcej, niż zniesie rozum ludzki, zostało ci objawione.

²⁴ Wielu bowiem domysły ich w błąd wprowadziły i o złe przypuszczenia potknęły się ich rozumy.

^25p Nie mając źrenic, będziesz pozbawiony światła, nie mając udziału w mądrości nie chwal się nią.

Prz 28,14; Rz 2,5

Pycha

²⁶ Serce twarde na końcu dozna klęski, a miłujący niebezpieczeństwo w nim zginie.

²⁷ Serce twarde obciąży się utrapieniami, a zuchwalec będzie dodawał grzech do grzechu.

²⁸ Na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa, albowiem nasienie zła w nim zapuściło korzenie.

²⁹ Serce rozumnego rozważa przypowieści, a ucho słuchacza jest pragnieniem mędrca.

Miłosierdzie względem biednych

Pwt 15,7-11; Syr 29,8-13; Syr 7,32-36 Tb 12,9; 1P 4,8

³⁰ Woda gasi płonący ogień, a jałmużna gładzi grzechy.

³¹ Kto dobrodziejstwami za dobrodziejstwa odpłaca, pamięta o przyszłości, a w chwili potknięcia się znajdzie podporę.