Rozdział 25

Dobry i zły człowiek

¹ W trzech rzeczach upodobałem sobie, które są przyjemne Panu i ludziom: zgoda wśród braci, przyjaźń między sąsiadami oraz żona i mąż dobrze zgadzający się wzajemnie.

² Trzech rodzajów ludzi znienawidziła moja dusza, a życie ich szczególnie mnie gniewa: żebraka pysznego, bogacza kłamcy, starca cudzołożnego, ogołoconego z rozumu.

³ Jeśli w młodości nie nazbierałeś, jakim sposobem znajdziesz na starość?

⁴ Jak sąd przystoi siwym włosom, tak starszym umieć doradzać.

⁵ Jak starcom przystoi mądrość, tak tym, co mają poważanie – myśl i rada.

Mdr 4,8-9

⁶ Wieńcem starców jest wielkie doświadczenie, a chlubą ich bojaźń Pańska.

⁷ Dziewięć myśli uznałem w sercu za błogosławione, a dziesiątą słowami wypowiem: człowiek, który ma radość z dzieci i już za życia patrzy na upadek wrogów;

⁸ szczęśliwy, kto mieszka z żoną rozumną, kto się językiem nie poślizgnął, kto nie służył innemu, niegodnemu siebie,

Syr 4,1

⁹ szczęśliwy, kto znalazł roztropność, kto może przemawiać do uszu tych, którzy go słuchają;

¹⁰ jakże wielki jest ten, kto znalazł mądrość, ale nikt nie jest większy od tego, kto boi się Pana.

¹¹ Bojaźń Pana wszystko przewyższa, a kto ją posiadł, do kogo będzie przyrównany?

^12p Bojaźń Pana jest początkiem umiłowania Go, wiara zaś początkiem zjednoczenia z Nim.

Dobra i zła kobieta

¹³ Każda rana, byle nie rana serca, wszelka złość, byle nie złość żony.

¹⁴ Każde prześladowanie, byle nie prześladowanie przez nienawidzących nas, każda zemsta, byle nie zemsta nieprzyjaciół.

¹⁵ Nie ma bowiem głowy nad głowę węża i nie ma gniewu nad gniew nieprzyjaciela.

Prz 21,9; Prz 21,19; Prz 25,24; Prz 27,15

¹⁶ Wolałbym mieszkać z lwem i smokiem, niż mieszkać z żoną przewrotną.

¹⁷ Złość kobiety zmienia wyraz je twarzy, zeszpeca jej oblicze na kształt niedźwiedzia.

¹⁸ Mąż jej zasiądzie do stołu pośród swoich bliskich i wbrew woli przykro wzdychać będzie.

¹⁹ Małe jest wszelkie zło wobec przewrotności kobiety, toteż spadnie na nią los grzesznika.

²⁰ Czym dla nóg starca wspinanie się po zboczu piaszczystym, tym żona gadatliwa dla spokojnego męża.

²¹ Nie pozwól się doprowadzić do upadku pięknością kobiety, ani nawet jej nie pożądaj!

²² Złem jest, bezwstydem i wielką hańbą, jeśli żona utrzymuje swego męża.

²³ Duch przygnębiony, twarz zasmucona i rana serca – żona przewrotna; ręce bezwładne i kolana bez siły – taka, która unieszczęśliwia swojego męża.

²⁴ Początek grzechu przez kobietę i przez nią też wszyscy umieramy.

Rdz 3,1-6; 1Kor 15,22; 1Tm 2,14; Rz 5,12

²⁵ Nie dawaj ujścia wodzie ani możności rządzenia przewrotnej żonie.

²⁶ Jeżeli nie trzyma się rąk twoich, odsuń ją od siebie.