Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51


Rozdział 5

Bogactwa i zuchwałość

1 Nie polegaj na swoich bogactwach i nie mów: Jestem samowystarczalny.

Syr 11,24; Łk 12,15-21

2 Nie daj się uwieść żądzom i sile, by iść za zachciankami swego serca.

3 Nie mów: Któż mi ma coś do rozkazywania? Albowiem Pan z całą pewnością wymierzy ci sprawiedliwość.

Ps 12,5; Mdr 2,11

4 Nie mów: Zgrzeszyłem i cóż mi się stało? Albowiem Pan jest cierpliwy.

Koh 8,11-14; Rz 2,4; Rz 3,25

5 Nie bądź tak pewny darowania ci win, byś miał dodawać grzech do grzechu.

6 Nie mów: Jego miłosierdzie zgładzi mnóstwo moich grzechów. U Niego jest miłosierdzie, ale i zapalczywość, a na grzeszników spadnie Jego gniew karzący.

Syr 16,12; Wj 20,5-6

7 Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana ani nie odkładaj tego z dnia na dzień: nagle bowiem gniew Jego przyjdzie i zginiesz w dniu wymiaru sprawiedliwości.

Iz 55,6-7 Łk 12,35-40

8 Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych, nic ci bowiem nie pomogą w nieszczęściu.

Prz 10,2

Kultura języka

9 Nie przewiewaj zboża przy każdym wietrze ani nie chodź po każdej ścieżce – takim jest bowiem grzesznik dwujęzyczny.

10 Twardo stój przy swym przekonaniu i jedno miej tylko słowo!

Mt 5,37; Jk 5,12; Jk 1,19

11 Bądź skory do słuchania, a odpowiadaj po namyśle!

12 Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu, a jeśli nie, rękę twą połóż na ustach!

Prz 30,32

13 W mowie jest chwała i hańba człowieka, a język może sprowadzić jego upadek.

Prz 18,21; Jk 3,6

14 Bacz, abyś nie był nazwany oszczercą i nie czyń swym językiem zasadzek. Bo złodziej doznaje hańby, a dwujęzyczny najgorszego napiętnowania.

15 Nie uchybiaj ani w wielkich, ani w małych rzeczach, i nie stawaj się wrogiem zamiast być przyjacielem; jak bowiem złe imię odziedziczy hańbę i naganę, tak również grzesznik dwujęzyczny.



Powrót do góry