![]() |
|
Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51 |
|
| |
1 Nie wstydź się następujących rzeczy i nie grzesz przez wzgląd na osobę: |
|
2 Prawa Najwyższego i Przymierza, i wyroku, który usprawiedliwia nawet bezbożnych, |
|
3 rozliczenia z towarzyszem i podróżnymi i [podziału] darów dziedzictwa bliskich, |
|
4 dokładności wagi i ciężarków i zarobku wielkiego lub małego, |
|
5 korzyści przy sprzedażach kupieckich, częstego karcenia dzieci, skrwawienia boków słudze niegodziwemu. |
|
6 Wobec złej żony dobra jest pieczęć, i zamykaj na klucz, gdzie wiele jest rąk! |
|
7 Cokolwiek przekazujesz, niech będzie pod liczbą i wagą, a dawanie i odbieranie – wszystko na piśmie. |
|
8 [Nie wstydź się] upomnieć nierozumnego i głupiego ani zgrzybiałego starca, gdy prowadzi spór z młodymi, a będziesz prawdziwie wychowany i przez wszystkich, co żyją, będziesz uznany za sprawiedliwego. |
|
Troska ojca o córki |
|
9 Córka dla ojca to skryte czuwanie nocne, a troska o nią oddala sen: w młodości, aby przypadkiem nie przekwitła [jako niezamężna], a gdy wyjdzie za mąż, by przypadkiem nie została znienawidzona, |
|
10 gdy jest dziewicą, by nie była zbezczeszczona, stając się w domu ojcowskim brzemienną – będąc z mężem, aby przypadkiem nie wykroczyła [niewiernością] i zamieszkawszy z nim, nie była niepłodna. |
|
11 Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie, aby nie uczyniła z ciebie pośmiewiska dla wrogów, przedmiotu gadania w mieście i zbiegowiska pospólstwa i by ci nie przyniosła wstydu wśród wielkiego tłumu. |
|
12 Nie pokazuj jej piękności jakiemukolwiek mężczyźnie ani nie pozwalaj jej przebywać z mężatkami! |
|
13 Jak bowiem z odzienia wychodzą mole, tak przewrotność kobiety – z jednej na drugą. |
|
14 Lepsza przewrotność mężczyzny niż dobroć kobiety, a kobieta, która wstyd przynosi – to hańba! |
|
Chwała Boża w naturze |
|
15 Wspominać będę dzieła Pana i opowiadać będę to, co widziałem. Na słowa Pana powstały dzieła Jego. |
|
16 Jak słońce świecąc patrzy na wszystkie rzeczy, tak chwała Pana napełnia Jego dzieło. |
|
17 Nie jest dane świętym Pana, by mogli opowiedzieć wszystkie godne podziwu dzieła Jego, które Pan Wszechmocny utwierdził, aby wszystko mocno stanęło ku Jego chwale. |
|
18 On zbadał przepaści i serca ludzkie i wszystkie ich knowania poznał, albowiem Najwyższy posiada całą wiedzę i przewiduje najdalszą przyszłość. |
|
19 Ogłasza to, co minęło, i to, co będzie, i odsłania ślady ukrytych rzeczy. |
|
20 Żadna myśl nie ujdzie Jego uwagi i nie ukryje się przed Nim ani jedno słowo. |
|
21 On ustawił w pięknym porządku wielkie dzieła swej mądrości, ponieważ istnieje przed wiekami i na wieki, a nic Mu nie będzie dodane ani odjęte i nie potrzebuje żadnego doradcy. |
|
22 Jakże godne ukochania są wszystkie Jego dzieła, i zaledwie iskierką są te, które poznajemy. |
|
23 Wszystko to żyje i trwa na wieki i w każdej potrzebie wszystko jest Mu posłuszne. |
|
24 Wszystko idzie parami, jedno naprzeciw drugiego, i nie mają żadnego braku; |
|
25 przez jedno umacnia dobro drugiego, a któż się nasyci, patrząc na Jego chwałę? |
|