Rozdział 17

¹ Pan stworzył człowieka z ziemi i znów go jej zwróci.

Rdz 2,7; Koh 3,20; Koh 12,7

² Odliczył ludziom dni i wyznaczył czas odpowiedni, oraz dał im władzę nad tym wszystkim, co jest na niej.

Rdz 6,3 Rdz 1,28+; Mdr 9,2-3

³ Przyodział ich w moc podobną do swojej i uczynił ich na swój obraz.

Rdz 1,27

⁴ Uczynił ich groźnymi dla wszystkiego stworzenia, aby panowali nad zwierzętami i ptactwem.

Rdz 9,2

^5p Otrzymali używanie pięciu władz Pana, jako szósty darował im po części umysł, a jako siódmy – rozum tłumaczący użycie władz Jego.

⁶ Dał im wolną wolę, język i oczy, uszy i serce zdolne do myślenia.

Rdz 2,17

⁷ Napełnił ich wiedzą i rozumem, o złu i dobru ich pouczył.

⁸ Położył oko swoje w ich sercu, aby im pokazać wielkość swoich dzieł.

Mdr 13,1; Rz 1,19-20

^9p I dał im przez wieki chełpić się swoimi dziwami.

¹⁰ Imię świętości wychwalać będą i wielkość Jego dzieł opowiadać.

Pwt 30,15-20

¹¹ Dodał im wiedzy i prawo życia dał im w dziedzictwo.

Wj 34,10n Pwt 4,11-12

¹² Przymierze wieczne zawarł z nimi i objawił im swoje prawa.

¹³ Wielkość majestatu widziały ich oczy i uszy ich słyszały okazałość Jego głosu.

¹⁴ Rzekł im: Trzymajcie się z dala od wszelkiej niesprawiedliwości! I dał każdemu przykazania co do jego bliźniego.

Pwt 7,6+

Boski Sędzia

¹⁵ Przed Nim są zawsze ich drogi, nie skryją się przed Jego oczami.

^16p Ich drogi od młodości prowadzą do złego, i nie zdołali uczynić swych serc cielesnymi zamiast kamiennych.

¹⁷ Dla każdego narodu ustanowił rządcę, ale Izrael jest działem Pana.

^18p Jego to jako pierworodnego karmi karnością, a udzielając światła miłości nie opuszcza go.

¹⁹ Wszystko, co czynią, jest przed Nim jak słońce, a oczy Jego są ustawicznie na ich drogach.

²⁰ Przed Nim nie zakryją się złe ich czyny i wszystkie ich grzechy są przed Panem.

²² Jałmużna męża jest u Niego jak pieczęć, a dobrodziejstwa człowieka chowa jak źrenicę oka.

Ps 34,15

²³ Potem wreszcie powstanie i odda im, sprawi też, że odpłata każdemu z nich będzie dana.

Ps 6,6; Ps 115,17

²⁴ Tym zaś, którzy się nawracają, daje drogę powrotu i pociesza tych, którym brakło wytrwałości.

Zachęta do pokuty

²⁵ Nawróć się do Pana, porzuć grzechy, błagaj przed obliczem [Jego], umniejsz zgorszenie!

Ps 111,4

²⁶ Wróć do Najwyższego, a odwróć się od niesprawiedliwości i miej występek w wielkiej nienawiści!

²⁷ Któż w Szeolu wielbić będzie Najwyższego, zamiast żyjących, którzy mogą oddawać Mu chwałę?

Rdz 6,5; Rdz 8,21; Hi 15,14-16

²⁸ Zmarły, jako ten, którego nie ma, nie może składać dziękczynienia, żyjący i zdrowy wychwala Pana.

Rdz 18,27; Syr 10,9

²⁹ Jakże wielkie jest miłosierdzie Pana i przebaczenie dla tych, którzy się do Niego nawracają,

³⁰ albowiem ludzie nie wszystko mogą i żaden człowiek nie jest nieśmiertelny.

³¹ Cóż bardziej świecącego nad słońce? A przecież i ono ulega zaćmieniu; tak też ciało i krew skłania się do złego.

³² On odbywa przegląd sił nieba wysokiego, a wszyscy ludzie są ziemią i prochem.