![]() |
|
Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150, | |
Modlitwa o wyzwolenie |
|
1 Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz, |
|
2 gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł? |
|
3 Bo występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem. |
|
4 W pysze swojej powiada występny: Nie pomści; nie ma Boga: oto jest całe jego myślenie. |
|
5 Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników. |
|
6 Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia. |
|
7 Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość. |
|
8 Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; oczy jego śledzą biedaka. |
|
9 Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego: porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga. |
|
10 Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi. |
|
11 Mówi w swym sercu: Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy. |
|
12 Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych! |
|
13 Dlaczego występny gardzi Bogiem, mówi w swym sercu: Nie pomści? |
|
14 A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty! |
|
15 Skrusz ramię występnego i złego: pomścij jego nieprawość, by już go nie było. |
|
16 Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie. |
|
17 Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha, |
|
18 aby strzec praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu. |