PSALM 132 (131)

Na poświęcenie świątyni

¹ Pieśń stopni. Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego:

² o tym, jak złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:

Rdz 49,24

³ Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,

2Sm 7,1-2; 1Krn 28,2

⁴ nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,

⁵ póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania – Mocnemu Jakuba.

⁶ Otośmy słyszeli w Efrata o arce, znaleźliśmy ją na polach Jaaru.

1Sm 7,1; 2Sm 6,2

⁷ Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!

Ps 99,5

⁸ Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały!

Lb 10,35; Ps 68,2; 2Krn 6,41-42

⁹ Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a Twoi czciciele niech się radują!

¹⁰ Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!

Ps 2,2; Wj 30,22+; 1Sm 9,26+

¹¹ Pan zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, od której nie odstąpi: [Potomstwo] z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie.

Ps 110,4 2Sm 7,1+; Ps 89,20n

¹² Jeżeli zachowają twoi synowie moje przymierze i moje napomnienia, których im udzielę, także ich synowie na wieki zasiądą na twoim tronie.

¹³ Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie:

Ps 68,17; 2Sm 5,9+

¹⁴ To jest miejsce mego odpoczynku na wieki, tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.

¹⁵ Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.

¹⁶ Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.

2Krn 6,41 Iz 61,10; Jr 31,14

¹⁷ Wzbudzę tam moc dla Dawida, zgotuję światło dla mego pomazańca!

Ez 29,21; Iz 11,1; Jr 33,15; Za 3,8; Łk 1,69

¹⁸ Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona.