![]() |
|
Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150, | |
Modlitwa po klęsce |
|
1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Lilia Prawa. Miktam. Dawidowy. Celem pouczenia. |
|
2 Gdy walczył z Aram-Nacharaim i z Aram-Sobą i gdy powracający Joab zwyciężył Edomitów w Dolinie Soli – dwanaście tysięcy [ludzi]. |
2Sm 8,2; 2Sm 8,3; 2Sm 8,13; 1Krn 18,2; 1Krn 18,3; 1Krn 18,12 |
3 Odrzuciłeś nas, o Boże, starłeś nas, rozgniewałeś się, lecz powróć do nas! |
|
4 Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię: ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje. |
|
5 Kazałeś ludowi swemu zaznać twardego losu, napoiłeś nas winem oszałamiającym. |
|
6 Postawiłeś znak dla tych, co boją się Ciebie, by uciekali przed łukiem. |
|
7 Aby ocaleli, których Ty miłujesz, wspomóż Twą prawicą i wysłuchaj nas! |
|
8 Bóg przemówił w swojej świątyni: Będę się radował i podzielę Sychem, a dolinę Sukkot wymierzę. |
|
9 Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses, Efraim jest szyszakiem mej głowy, Juda moim berłem, |
|
10 Moab jest dla Mnie misą do mycia, na Edom but mój rzucę, nad Filisteą będę triumfował. |
|
11 Któż mię wprowadzi do miasta warownego? Któż aż do Edomu mię doprowadzi? |
|
12 Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś i [już] nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami? |
|
13 Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, bo ludzkie ocalenie jest zawodne. |
|
14 W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy: i On podepcze naszych nieprzyjaciół. |
|