Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150,


PSALM 81 (80)

Hymn świąteczny

1 Kierownikowi chóru. Na melodię z Gat. Asafowy.

Ps 8,1

2 Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej Mocy, wykrzykujcie Bogu Jakuba!

3 Zacznijcie śpiew i w bęben uderzcie, w harfę słodko dźwięczącą i lirę!

4 Dmijcie w róg na nowiu, podczas pełni, w nasz dzień uroczysty!

Kpł 23,34; Lb 29,12

5 Bo to jest ustawa w Izraelu, przykazanie Boga Jakubowego.

Wj 23,14+

6 To prawo ustanowił On dla Józefa, gdy wyruszył on z ziemi egipskiej. Słyszę język nieznany:

7 Uwolniłem od brzemienia jego barki: jego ręce porzuciły kosze.

Wj 1,14; Wj 6,6

8 W ucisku wołałeś, a Ja cię ratowałem, odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, doświadczyłem cię przy wodach Meriba.

Wj 19,19 Wj 17,1-7; Ps 95,8

9 Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć: obyś posłuchał Mnie, Izraelu!

Wj 15,26; Iz 55,2-3

10 Nie będzie u ciebie boga obcego, cudzemu bogu nie będziesz oddawał pokłonu.

Wj 20,2-3p

11 Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej; otwórz szeroko usta, abym je napełnił.

12 Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu: Izrael nie był Mi posłuszny.

Pwt 9,7

13 Pozostawiłem ich przeto twardości ich serca: niech postępują według swych zamysłów!

Jr 3,17; Jr 7,24

14 Gdyby mój lud Mnie posłuchał, a Izrael kroczył moimi drogami:

Iz 48,18

15 natychmiast zgniótłbym ich wrogów i obróciłbym rękę na ich przeciwników.

Kpł 26,7-8

16 Nienawidzący Pana schlebialiby Jemu, a czas ich [kary] trwałby na wieki.

17 Jego zaś bym karmił tłuszczem pszenicy i sycił miodem z opoki.

Ps 147,14; Pwt 32,13-14



Powrót do góry