![]() |
|
Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, |
|
| |
Odpowiedź Hioba: Fakty przeczą zasadzie odpłaty doczesnej |
|
| |
2 Słuchajcie, słuchajcie mej mowy, może mnie tym pocieszycie. |
|
3 Dopuśćcie i mnie też do słowa, potem pozwalam wam szydzić. |
|
4 A czyż ja do ludzi mam żal? Czy niesłusznie duch mój jest wzburzony? |
|
5 Spójrzcie na mnie, zdziwieni, i ręką przymknijcie swe usta! |
|
| |
| |
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu, gdyż nie sięga ich Boża rózga. |
|
| |
11 Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie, |
|
13 Pędzą swe dni w dobrobycie, w spokoju zstępują do Szeolu. |
|
14 Oddal się – mówili do Boga – nie chcemy znać Twoich dróg. |
|
15 Po cóż służyć Wszechmogącemu? Co da nam modlitwa do Niego? |
|
16 Czyż w ich rękach nie ma szczęścia, choć ich myśli od Niego daleko? |
|
17 Czy często gaśnie lampa niewiernych, czy na nich klęska spada? Gniew Boży rujnuje nieprawych? |
|
18 Czyż są podobni do słomy na wietrze lub do plew pędzonych przez wicher? |
|
19 Bóg chowa cierpienia dla synów. Trzeba je zadać samemu, niech pozna, |
|
20 niech ujrzy oczami swą klęskę, niech gniew Wszechmocnego wypije! |
|
21 Czy mu po śmierci zależy na domu, gdy liczba miesięcy skończona? |
|
| |
23 Jeden umiera szczęśliwy, ze wszech miar bezpieczny, beztroski. |
|
| |
| |
27 Wasze myśli są mi już znane i plany, jak chcecie mnie dręczyć. |
|
28 Mówicie: A gdzie dom bogacza lub namiot mieszkalny złoczyńców? |
|
29 Czy nie pytacie podróżnych? Co mówią – nie wiecie dokładnie? |
|
30 Grzesznik ocalał w dni grozy i w czasie, gdy nadciąga kara. |
|
| |
32 Takiego grzebią uroczyście i straże stawiają przy grobie. |
|
33 Toteż przyjemne są mu grudy ziemi, bo tłum ludzi jest za nim, jak i przed nim bez liku. |
|
34 Więc czemu mnie próżno cieszycie, gdy prawdzie odpowiedź zaprzecza? |
|